F+3 f16 t24s neg nr.10
De titel verwijst naar een portretfoto die ik tijdens mijn studie heb gemaakt en zelf heb afgdrukt. De wiskunde-achtig-lijkende formule is niets meer dan de waardes die zijn gebruikt bij de vergroter. Filter nummer 3, diafragma 16, belichting 24 seconden en negatief nummer 10. De gevonden afdruk is op mat Agfa papier gedrukt. Daarna werd deze ontwikkeld in een automatische machine.
In mijn laatste jaar -zo ongeveer- ontdekte ik Bariet papaier. Zo'n mooie papiersoort, zo fijn om mee te werken. Wel geheel handmatig, dus de geur van chemicalien in de bakken drong diep in mijn neus. Een geur die je nooit vergeet, ik ruik hem nu nog wanneer ik er aan denk, al druk ik niets meer af met een chemisch proces. Beter nog, al het drukwerk wordt besteld bij het Vaklab.
Een foto op Bariet vergeet je niet. Geweldige scherpte, structuur en subliem zwart wit! Mijn hart gaat er nog steeds sneller van kloppen ... Je stond dan voor een enorme vergroter, want ik wilde dan gelijk op groot formaat afdrukken (nog steeds) en ging aan de slag met proefstrookjes. Eenmaal de juiste combinatie gevonden voor de beste afdruk ging het grote vel papier eronder en werd belicht. Soms nog wat doordrukken of tegenhouden om genoeg doortekening te behouden. Een techniek die digitaal ook nog wel wordt toegepast. Gelukkig nu zonder chemische geurtjes. Daarna in de ontwikkelbak, het stopbad en het fixeerbad. Het opdrogen van deze 'lel' van een vel was een ander verhaal. Het opdrogen duurde lang, heel lang. Dus zette ik er de föhn op. Maar dan gaat het papier krullen. Ook daar was ik vrij vindingrijk mee en werd de oplossing al vlug gevonden. Eenmaal thuis gekomen ging het vel onder een paar dikke, zware catalogi van kunstgeschiedenis.
Als ik het mij goed kan herinneren moesten we een portret afleveren precies volgens de voorschriften: Hoofdlicht, haarlicht en achtergrond. Uitsnede en houding van de geportretteerde allemaal volgens de richtlijnen van een 'klassiek' portret. Dan nog iets anders (wat ik dus niet meer weet) en als derde een vrij portret. Belichting, compositie etc. mocht je zelf bepalen. Hierbij heb ik me laten inspireren door een afbeelding die ik op een kalender zag, waarvan bijgevoegde foto het uiteindelijke resultaat was. Modellen mocht je zelf regelen, dus ik heb regelmatig in de binnenstad van Sittard gescout.
Deze foto te zien deed mij beseffen dat ik eigenlijk best weer een studio zou willen hebben. Hoewel ik na meer dan 10 jaar studiofotograaf te zijn geweest daarna alleen nog maar op locatie wilde werken, is het toch wel heel tof om het licht zelf in de hand te hebben. Hierbij heb ik zo wel mijn wensen :). Het gebouw, de ruimte en de energie mogen aan bepaalde voorwaarden voldoen. Hoewel ik achtergronddoeken aan het plafond van onze garage heb hangen, is het werken in deze ruimte niet bepaald optimaal te noemen. Zeker niet wanneer dit gelijktijdig door mijn man als hobbyruimte wordt gebruikt en wasjes ernaast staan te draaien. Ruimte, sfeer en gevoel zijn mede bepalend voor het resultaat in mijn foto's. Die achtergrond en lampen zijn bijzaak, al heb ik daar wel mijn wensen in (lees: qua kwaliteit en bijhorende aanschafprijs) ... Een mooie werkruimte werkt gewoon productiever, op creatief en inspiratief vlak.
Zoals het er nu naar uitziet zal dit stukje bij beetje gerealiseerd gaan worden. Wel alleen voor fotografie in mijn eigen stijl. Mooie scherpte, mooie details, apart licht en een subliem resultaat. Carnavalsprinsen of gezinnen met een witte achtergrond zullen er niet gefotografeerd gaan worden. Die tijd ligt achter me. Ik ben een toegevoegde waarde voor mensen die mijn werk waarderen en respecteren. Daarnaast maak ik pas écht mooie familiefoto's op plaatsen waar ieder zichzelf durft te zijn. Veelal is dat in de natuur, met mooi aaanwezig, natuurlijk licht.
Mensen die behoefte hebben aan een apart portret kunnen via deze link contact met mij opnemen en eens bespreken wat de mogelijkheden en opties zijn. Uiteraard zal ik deze stijl eerst verder gaan ontwikkelen, de perfectie willen zoeken. Want digitaal hoef ik niet na te denken over F+3 f16 t24s neg nr. 10, wel over de beste instelling van mijn camera, het juiste licht, compositie, persoonlijkheid en meesterschap. Meer ruimte voor creativiteit, meer ruimte voor ontwikkeling waarmee ik jou kan laten zien hoe mooi je bent.
Dit was een stukje uit mijn historie, nu weet je weer iets meer over de Fotovakvrouw en dat het geen hobby is waarvan ik mijn werk heb gemaakt, maar dat ik 18 jaar na afstuderen nog steeds blij ben met het gekozen pad waarin ik mijzelf en mijn werk blijf ontwikkelen. Dankjewel voor het lezen!
