EISA Maestro wedstrijd
Vorig jaar had ik een beeld in mijn hoofd waarmee ik een ander soort fotografie wilde gaan laten zien dan jullie van mij zijn gewend. Tijdens het vormgeven van dat idee kwam een oproep voorbij om mee te doen met de EISA Maestro wedstrijd. Ik wist dat dit een 'hoge lat' ging worden, maar niet geschoten is altijd mis dus zond ik mijn nog nergens vertoonde werk in.
Het beeld wat ik in mijn hoofd had was een vrouw met lang haar en het liefst een strakke kaaklijn. Door de lockdown kon ik niet op straat 'even' gaan scouten voor een model, dus plaatste ik een oproep op Facebook. Gelukkig reageerde collega onderneemster Christel Schneiders, zij had (en heeft nog steeds) iemand in dienst die volgens haar wel voldeed aan mijn vraag. Met toestemming stuurde ze mij een foto door, deze vrouw overtrof mijn verwachtingen. Het was precies wat ik zocht in het nog te maken beeld! Snel maakte ik een afspraak voor een kennismaking, vertelde wat ik van plan was en vroeg of ze wilde meewerken. Selima zei "ja" en toen werd de datum voor de fotografie geprikt. De garage werd omgetoverd tot studio en op een zaterdag gingen we aan de slag.
Voor de Maestro award moest ik een serie gaan inleveren van minimaal 5 foto's. Wow, dat was aanvankelijk de grootste uitdaging. Normaliter maak ik één beeld dat alles zegt, dus het maken van een serie vond ik erg lastig. Uiteindelijk heb ik diverse foto's geschoten waarna de selectie en nabewerking kon beginnen.
Kleur, zwart wit, hoog contrast of juist wat vlakker, het paste allemaal bij de foto's. Wat wilde ik dan gaan vertellen met de foto's? Hmmm, daar ging wel een wandelingetje aan voorbij. Ook een vraag via de story's leverde geen unaniem antwoord op. Uiteindelijk was het helemaal niet moeilijk, ik hou van krachtige beelden met mooie details. Ook hou ik ervan mijn eigen ding te doen. Tijdens de 'mondkapjes-periode' viel mij op hoe moeilijk het was om iemand vriendelijk aan te kijken, maar als je écht goed keek zag je de glimlach wel (Zeker met mijn lachrimpels ...). Ik heb dat vaker, als ik iemand in de ogen kijk valt er heel veel af te lezen, uiteraard met de uitdrukking van het gezicht erbij. Daarbij ontstond bij mij de vraag: kun je een emotie aflezen puur van iemands ogen? Voor de zekerheid, en om een volgorde te kunnen bepalen, bestelde ik van de favorieten afdrukken bij Vakcolor. Hier is uiteindelijk de definitieve keuze uit ontstaan.
Dat die keuze de juiste is geweest mag blijken. Op 31 mei kreeg ik het volgende bericht: "Goedemiddag Petra, ik mag u feliciteren, u bent een van de drie winnaars van de EISA Maestro wedstrijd, thema Gezichten. Gefeliciteerd!"
Vol ongeloof en blijdschap las ik de e-mail nog een paar keer terug, had ik dat goed gelezen? Zat ik écht in de top drie van Nederland? Ja, het was echt zo. Welke plek ik ook ging halen, ik had niets verwacht en de top drie is een hele eer. Bovendien kon ik nu mijn foto's eindelijk gaan tonen aan het publiek. Zowel op deze website als op mijn social media kanalen zijn enkele foto's terug te vinden, maar vanaf dinsdag 29-6-2021 zijn ze ook te bewonderen in het Focus magazine. Ik weet nu al dat ik om 9:00 uur een stapeltje extra ga kopen, zodat mijn trotse familie, Christel en Selima ook een exemplaar kunnen ontvangen.
De zeer terechte winnaar heeft een prachtige serie gemaakt van de 24-uurs processie, Misteri di Trapani in Italië. Fenomenale emotie is er van de gezichten af te lezen, volgens mij ga ik een weekje Italië het komende jaar inplannen ;).
Deze winnaar gaat de wereldwijde competitie aan met de winnaars uit 16 andere landen. Zou ik daar ook ooit tussen zitten? De lat gaat weer hoger, dus ik blijf het gewoon proberen.
Uiteraard kun je bij mij terecht voor een mooie serie portretfoto's. Anders dan de commerciële plaatjes, geen profielfoto maar intiem en krachtig met aandacht voor mooie details. Neem contact met me op en laat je verrassen!
